Bijboot

De bijboot die Bombigher voor de Sphountz op tekening heeft gezet is nou net niet wat ik zie voor mijn schip. De stijl klopt wel, maar met zijzwaarden, ondanks dat ik een hollander ben en zijzwaarden geen onbekend fenomeen is, lijkt mij dit toch niet een goed idee. Dus op zoek naar een model dat klopt bij dit schip, voldoende laadcapaciteit heeft, kan worden geroeid, gezeild en met een bbm kan worden uitgerust.

De keuze valt op een bootje van Ian Oughtred, een schotse scheepsontwerper die zeer aansprekende ontwerpen in zijn oeuvre heeft.

Mijn voorkeur gaat uit naar de Auk en via Woodenboat in de VS worden de tekeningen besteld.

Na een uitgebreide bestudering van de tekeningen wordt in de winter van 2009-2010 gestart met de bouw. Materialen voor dit bootje worden gekocht, een mooie balk eiken, een paar platen ocoumé voor de huid en uit eigen voorraad een aantal stukken teak. Het winterse bouwen heeft wel zijn nadelen. De kou geeft je handen minder grip en dat kost me een hap uit mijn duim, en twee weken later het topje van mijn wijsvinger. Helaas, maar een goede les. Nog voor een en ander genezen is bouw ik weer verder. Het is een heerlijk tijdsverdrijf. Onder je vingers groeit het bootje gang voor gang en na enkele weken kan het gedraaid worden en de mallen verwijderd. Wat een prachtige lijn. Ian kan er wat van.

Half februari wordt gestart met de bouw, Het opstellen van de spanten op het bouwframe kost de nodige tijd en daar moet je ook de nodige aandacht aan besteden, want als je spanten niet goed staan wordt je bootje ook nooit wat. Vervolgens moet de boeg gelamineerd worden. De binnen en buitenboeg worden in één keer met een laag plastic ertussen rond een mal geklemd en samengesteld uit een aantal dunne latten eiken. Het is wel een smeerzooitje zo met al die epoxy die voldoende aanwezig moet zijn er dus tussenuitdruipt. Als je niet uitkijkt zit alles muurvast aan je werkbank of de mal.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAGang voor gang wordt de boot gedicht. Elke avond lukt het om eerst een mal te maken en dan de strook voor zowel stuurboord als bakboord te zagen. De vorige gang moet dan geschaafd worden zodat de overlap mooi aanligt en vervolgens kan de strook gelijmd worden. Op de foto is te zien dat hiervoor speciale klemmen gemaakt zijn in een U-vorm die d.m.v. wiggetjes zorgen voor de juiste klemming. De truc voor een goede vorm is ervoor te zorgen dat de gangen absoluut niet op zijn plek gedwongen worden, alleen maar in één richting buigen en niet uit de lijn drukken.

De ronding van de zeeg en bovenzijde is flink en het kost een paar latten voordat het eindelijk lukt om dit netjes af te werken. De spanning is groot en eigenlijk had ik het moeten stomen. Gebrek aan een stoomapparaat maakte het try and error principe de enige weg.

img_6876Na de nodige lagen epoxy en schuren schuren schuren kan eindelijk de eerste grondlaag worden gezet. Weer schuren schuren en schuren , maar uiteindelijk staat er een glanzend mooi blauw bootje te glimmen. Na nog een flinke order bij “Toplicht” in Harlingen voor de benodigde bronzen toebehoren en het afmonteren is Margit’s bootje helemaal klaar, dus “Grietje” wordt de scheepsnaam. Met en klein trailertje kan ze nu gaan zeilen wanneer ze wil.

Voor een foto-overzicht van vier maanden werk…. klik hier